{"id":19815,"date":"2013-11-06T00:00:00","date_gmt":"2013-11-06T00:00:00","guid":{"rendered":"https:\/\/www.bubble.brussels\/projets\/de-vinger-leggen-op-geluid-om-het-te-slim-af-te-zijn-institut-de-lannonciation\/"},"modified":"2020-10-29T16:03:52","modified_gmt":"2020-10-29T16:03:52","slug":"de-vinger-leggen-op-geluid-om-het-te-slim-af-te-zijn-institut-de-lannonciation","status":"publish","type":"projets","link":"https:\/\/www.bubble.brussels\/nl\/projecten\/de-vinger-leggen-op-geluid-om-het-te-slim-af-te-zijn-institut-de-lannonciation\/","title":{"rendered":"De vinger leggen op geluid om het te slim af te zijn – Institut de l’Annonciation"},"content":{"rendered":"

Over het project<\/h2>\n

Onder stoelen, op banken, in de eetzaal\u2026 Het\u00a0Institut de l\u2019Annonciation heeft beslist de\u00a0geluidsproblematiek aan te pakken in de school.\u00a0Via sensibilisering en enkele eenvoudige\u00a0ingrepen wordt de intensiteit van geluidshinder\u00a0binnen de schoolmuren een stuk verminderd.<\/h3>\n

Een piepende deur, de poten van een stoel die tikken op de tegels, het kabaal in de eetzaal … Een plaag voor wie wil leren! Lawaai vermoeit, geeft hoofdpijn, verstoort de concentratie … Een situatie waar het\u00a0Institut de l\u2019Annonciation in 2009 iets aan wilde doen.<\/p>\n

GELUID TE SLIM AF ZIJN IN DE KLAS<\/h4>\n

In het kader van het programma rond lawaai dat Leefmilieu Brussel tussen 2009 en 2011 ontwikkelde, heeft leerkracht Sophie Loriaux zich gedurende twee jaar specifiek beziggehouden met geluid in haar klas, het 5e leerjaar. “V\u00f3\u00f3r dit project zag ik niet echt een probleem maar ik besefte algauw dat het mogelijk was om beter te doen”, legt ze uit. Op het programma? Een ludieke aanpak voorgesteld door de vzw\u00a0Empreintes om de leerlingen een audit te laten \u00a0uitvoeren en de problemen en hun oplossingen zelf te laten ontdekken.<\/p>\n

Onder de supervisie van animatoren zijn de 16 leerlingen in de huid van een detective gekropen om in de school rond te dwalen op\u00a0zoek naar lawaai. De bedoeling? Het lawaai opsnorren door het te isoleren, door je oren te\u00a0spitsen, door het aan te wijzen op een plan,\u00a0door het een kleur toe te kennen in functie van\u00a0de invloed ervan (aangenaam, irritant, enz.),\u00a0door het op te nemen, het in de klas voor te\u00a0stellen in de vorm van een raadspelletje, door\u00a0het te leren meten met een sonometer en door\u00a0het te klasseren op een decibelschaal. Parallel\u00a0waren er ook ludieke activiteiten, zoals het KIM-geluidsspel (het ontbrekend geluid raden)\u00a0of het “onmogelijke geknutsel” (audio richtlijnen, gemaskeerd door een reeks parasieten die er een warboel van maken),\u00a0enz. “Deze spelletjes zijn bedoeld om ze\u00a0bewust te maken van hun eigen gedrag door\u00a0ze te laten begrijpen hoe ze zich verhouden tot\u00a0de geluidsomgeving op school”, legt Sophie Loriaux uit.<\/p>\n

Die aanpak heeft leerlingen ertoe gebracht actief deel te nemen aan veranderingen op school om minder lawaai te maken. Tennisballen onder de stoelpoten, vilt aan de rand van banken en in deurspleten, olie op de scharnieren, enz. “Het interessante aan die ervaring ligt in de manier waarop ze die hebben omgezet in concrete aanpassingen van de klas.”<\/p>\n

De tips van het instituut om geluid te slim af te zijn!<\/strong><\/p>\n